“ถ้าเป็นเกย์แล้วไม่ประสบความสำเร็จ นี่ถือว่าเป็นคนเลว?”

ช่วงนี้แอดมินอาร์ตี้ขอตามกระแสหนังเกย์ “อนธการ” ที่กำลังฉายในบางโรงภาพยนตร์ โดยหยิบเอาเวอร์ชันที่ตัดเป็นหนังสั้นฉายในซีรีย์ “เพื่อนเฮี้ยนโรงเรียนหลอน” มานำเสนอบางประเด็นที่น่าสนใจค่ะ

ในโพสต์นี้ขอถอดไดอะล็อกนาที่ที่ 10.51 จากคลิป เพื่อนเฮี้ยน..โรงเรียนหลอน EP.13 คืนสีน้ำเงิน 2/5 ที่ตัวละครพูดว่า
“มึงเคยได้ยินป่ะวะ เวลาที่เราเป็นเกย์แล้วพ่อแม่เราไม่ยอมรับ คนก็ชอบพูดว่าให้อดทนเอาไว้ ให้ทำดีเอาไว้ แล้วหาเงินมาเลี้ยงพ่อแม่ ทำให้เค้ารู้ว่าเราก็สามารถทำให้เค้าได้ภูมิใจเหมือนกัน… คือนี่ถ้ากูเป็นเกย์แล้วไม่ประสบความสำเร็จนี่ กูแม่งโคตรเลวเลยใช่ป่ะวะ… แบบนี้แม่งโคตรไม่ยุติธรรมเลยว่ะ”

นั่นสิคะ เหตุใดเราถึงมองว่าการเป็น LGBT คือการสร้างเงื่อนไขระหว่างกัน ทั้งที่ความจริงแล้ว LGBTก็คือรสนิยมทางเพศที่เจ้าของเรือนร่าง “พึงพอใจที่จะเลือกเป็น” เสียเอง ไม่ใช่ความผิดของใคร ไม่ใช่เวรกรรมของใคร และไม่ใช่โรคที่จะต้องรักษาซะด้วย

แอดมินขอมองอย่างเป็นกลางนะคะว่ามันไม่ใช่เพราะใครผิดมากกว่าใคร แต่เป็นเพราะต่างคนต่างมองและเชื่อกันคนละจุด เลยยังไม่ลงตัวกัน เป็นแค่ความไม่เข้าใจกันเสียมากกว่า

ฝ่ายลูกที่เป็น LGBT คือคนรุ่นใหม่ มั่นใจในตัวเองว่ามีความสามารถพอที่จะรับผิดชอบตัวเองได้ ดิ้นรนได้ รับผิดชอบคนอื่นได้ ต่อจะให้โดนหลอกบ้าง โดนกดดันบ้าง แต่ก็ยังไหว ไม่คิดโทษตัวเองหรือโทษใครที่ต้องลำบาก

ฝ่ายพ่อแม่ที่มีลูกเป็น LGBT คือคนรุ่นเก่า เมื่อสมัยท่านเป็นหนุ่มเป็นสาว ท่านก็อยู่ในสังคมอีกแบบนึงที่ไม่เห็นจะมีพื้นที่ให้LGBTได้มากมายอะไร (LGBTมีมาตั้งแต่นานมากแล้วค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าสังคมแต่ละยุคเปิดกว้างแค่ไหนเท่านั้นเอง) ก็เป็นธรรมดาที่ท่านจะรู้สึกห่วงว่าแล้วจะมีชีวิตอยู่จนแก่ยังไง เลี้ยงตัวเองได้ยังไง ในเมื่อใครก็ยังอคติ หนำซ้ำยังไม่สามารถมีลูกไว้ดูแลยามแก่เฒ่าอีก

“โลกนี้ไม่มีความยุติธรรม เพราะเราต่างคนต่างมีความเชื่อเป็นของตัวเอง” ดังนั้น ถ้าเอาความเชื่อมาคุยกันให้ตายยังไงก็ไม่มีทางเข้าใจหรอกค่ะ

สิ่งที่เป็นกลาง ที่พอจะปรับความเข้าใจกันได้ก็คือ “การพิสูจน์ให้เห็น” ค่ะ เขาถึงบอกไงคะว่า “สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น”

ถึงแม้พ่อแม่จะอคติกับ LGBT แต่ถ้าลูกยังปล่อยให้พ่อแม่อคติอยู่อย่างนั้น ไม่ลุกมาทำอะไรสักอย่างให้เห็น ไม่ลองเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ทัศนคติของพ่อแม่ที่มีต่อ LGBT ก็จะเป็นไปอย่างนั้น ไม่มีทางจะยอมโอนอ่อนผ่อนตามเห็นชอบด้วย

แต่ก็ใช่ว่าพ่อแม่จะใจร้าย ตั้งเงื่อนไขว่าลูกจะต้องประสบความสำเร็จเสมอไปค่ะ เชื่อว่าถ้าลูกลำบากเพราะพิสูจน์ตัวเองมามาก (แต่ก็ยืนยันที่จะเป็นLGBTอยู่) ไม่มีใครตัดลูกได้ลงหรอกค่ะ มีแต่จะเห็นใจและเข้าใจเสียมากกว่า น้อยมากที่จะใจร้ายกันได้ตลอดรอดฝั่ง

เป็นกำลังใจให้กับเพื่อนชาวLGBT ทุกคนที่กำลังพิสูจน์ตัวเองค่ะ เลือกที่จะเป็น ภูมิใจที่ได้เป็น ไม่ต้องคิดมากค่ะว่าคนอื่นจะมองเราสายตาแบบไหน ยิ่งเป็นคนที่ไม่ใช่คนในครอบครัวหรือคนที่เรารัก ยิ่งไม่ต้องเก็บมาคิดเลยด้วยซ้ำ ทำหน้าที่ของเราไปชิล ๆ มีความสุขในแบบที่เราเป็น แค่นี้ชีวิตก็แฮปปี้พอแล้วค่ะ คุณค่าถ้าเรามีอยู่แล้ว ถึงไม่ได้หาเพิ่ม สักวันมันก็ยังจะเปล่งประกายให้คนอื่นเห็นและเข้าใจได้เองค่ะ : )