ในบ้านเราถ้าพูดถึงภาพยนตร์-ละคร ที่เป็นค่ายใหญ่ ๆ ที่ทำหนังเกี่ยวกับ LGBT สิ่งที่คนส่วนใหญ่คิดก็คือ มีเนื้อหาที่ตัวละครเป็นตลก, รันทด, หยาบคาย หรือไม่ก็เป็นพวกลามก ถ้าเทียบกับต่างประเทศที่ไปไกลถึงไหนต่อไหนแล้วในเรื่องของบทละคร คาแรกเตอร์ตัวละคนที่มีความrealมากขึ้น บ้านเราถือว่ายังไกลโขมาก แทบนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าLGBTจะมีคาแรกเตอร์ที่เหมือนคนปกติทั่วไปได้ สัมผัสได้จริงมั้ย?
ดังนั้น ThaiLGBTจึงขอเป็นพื้นที่หนึ่งที่หยิบยกสื่อที่ค่อนข้างเรียล เข้ากับชีวิตจริงของLGBTและคนทั่วไป ลดอคติทางเพศต่อกัน โดยขอสรรหาหนัง-ละคร-ซีรีย์มาคั่นระหว่างที่โพสต์แต่เรื่องวิชาการบ้าง ประสบการณ์ไปบ้างหลายโพสต์แล้ว เริ่มที่จากโพสต์นี้จะพูดถึงซีรีย์แนวหญิงรักหญิง หรือเลสเบี้ยน ที่มีเนื้อหาใส ๆ วัยรุ่น ไม่ฟุ้งเกินไป หรือโอเวอร์เกินจริง หรือเข้าถึงยาก
Girl-friend เป็นซีรีย์สัญชาติไทยบ้านเรานี่แหละค่ะ ผลิตโดยค่าย iheredottv เป็นซีรีย์ที่พอจะมีคนพูดถึงบ้างแล้วในกลุ่มเลสเบี้ยนบ้านเรา และกลุ่มคนที่ชื่นชอบหนังสไตล์คู่จิ้น ถึงจะไม่ดังเพราะจัดฉายแต่ในyoutube แต่ก็มีกระแสอยู่ประปรายให้พอพูดถึงอยู่บ้างในโลกโซเชียล เพราะนักแสดงนำ ใบเตย-สุวพิชญ์ ก็เป็นเน็ตไอดอลคนหนึ่งที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี โดยมีผลงานล่าสุดก็คือ เป็นนางเอกMV ทิ้งไว้กลางทาง ของวงpotato นั่นเอง (และยังมีผลงานMVและการแสดงอีกมาก ซึ่งถ้าใครเล่นโซเชียลเป็นประจำก็พอจะผ่านตาบ้าง)
คอนเสปต์ของเรื่องก็คือความกำกวมค่ะ ไล่ตั้งแต่ชื่อเรื่องที่มีการเล่นคำให้แปลได้หลายความหมาย แปลแบบทื่อๆก็แปลว่าเพื่อนผู้หญิง พิมพ์ให้ติดกันหน่อยก็แปลว่าแฟนสาว และถ้าออกเสียงก็แปลว่าเกินกว่าfriend (เกินกว่าจะเป็นแค่เพื่อนผู้หญิงกันธรรมดา) แค่นี้ก็พอจะเดาเรื่องราวได้เลยค่ะว่าความสัมพันธ์ของตัวละครหลัก หญิง-หญิง จะเป็นเช่นไร
การดำเนินเรื่องและการวางคาแรกเตอร์ตัวละครก็เหมือนกับชีวิตของคนทั่วไปที่สัมผัสได้จริงค่ะ ไม่ทำให้รู้สึกว่าLGBTต้องแปลกประหลาดหรือโอเวอร์เกินไป
เตย : เป็นเด็กสาวทั่วไป ใกลจะเรียนจบ มีแฟนแต่แฟนไปเรียนต่างประเทศ มีครอบครัวที่อบอุ่นดีจนบางครั้งก็ดีเกินไป ทำให้เตยอึดอัด ไม่ชอบชีวิตที่สบายและอยู่ในกรอบ อยากมีอิสระ อยากเป็นวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตให้คุ้มบ้างก็แค่นั้น (นี่คือตัวแทนของผู้หญิงธรรมดา ที่เกิดมาก็สนุกไปวัน ๆ ไม่ได้มุ่งมั่นว่าชั้นเป็นผู้หญิงนะ ชั้นต้องรักผู้ชายแล้วต้องแต่งงานนะ แต่ก็ไม่ได้ไขว่คว้าอะไรจนเหมือนว่าตัวเองเหงาหรือขาดหายอะไรอยู่)
ริโกะ : เด็กสาวที่มาเจอเตยแบบมึน ๆ งง ๆ เพราะบังเอิญไปเป็นลมล้มแปะหน้ารถเตยเข้า พอตื่นมาก็จำตัวเองไม่ได้ว่าเป็นใคร มีแต่กระเป๋าเป้ที่เป็นรูปโปสการ์ดปริศนาสถานที่ และการโฟกัสว่าต้องตามหาพ่อ (แอดมินอาร์ตี้เข้าใจว่า ตัวละครนี้คนเขียนบทอาจต้องการสร้างขึ้นมาเพื่อแสดงให้เห็นว่า นี่ก็คือคนธรรมดา ไม่มีที่มาที่ไปให้เดากันมั่วซั่วว่าเพราะอะไรถึงชอบเตยที่เป็นผู้หญิงด้วยกัน ต้องการให้ตัวละครเดินเรื่องไปด้วยกันอย่างธรรมชาติที่สุด ประมาณนั้นค่ะ)
เมื่อคนนึงไม่ชอบ comfort zone อีกคนก็ไม่รู้ที่มาของตัวเอง เตยจึงตัดสินใจพาริโกะหนีออกจากบ้านไปเที่ยวไทย โดยโกหกริโกะว่าจะช่วยตามหาพ่อ ถ้าลองติดตามซีรีย์นี้จนจบเรื่องจะรู้สึกได้เลยค่ะว่าการค้นพบตัวเองของทั้งเตยและริโกะแทบไม่มีเรื่องเพศมาเกี่ยวข้องเลย ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องความฝันของคนหนุ่มสาวตามธรรมดา การตั้งคำถามชีวิต ทำให้คนดูได้คิดตาม ค่อย ๆ ปลดล็อคความคิดตัวเองในแต่ละเรื่องไปทีละนิด สรุปก็คือ เรื่องราวต้องการให้รู้สึกถึงความเป็นธรรมชาติมากกว่า เมื่อเราเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น เราก็จะไม่รู้สึกว่าเรื่องเพศมันเป็นเรื่องที่เข้าใจยากค่ะ
หุ่นยนต์ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อการทดสอบจิตใจมนุษย์ (ซึ่งแจ็คพ็อตบังเอิญมาเป็นเตยซะงั้น) นั่นก็หมายความว่า สุดท้ายแล้ว เตยก็คือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งค่ะที่มีสิทธิจะพึงพอใจกับเพศเดียวกันได้ด้วยความผูกพันโดยส่วนตัว ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมตามปกติธรรมดา ไม่ใช่เพราะsexหรือการต้องไปแอบคุยลับๆล่อๆในกลุ่มคนรักเพศเดียวกันโดยเฉพาะอย่างที่หนังบ้านเราส่วนใหญ่ทำกัน นี่แหละค่ะคือสไตล์ของคนที่รักเพศเดียวกันในชีวิตจริงที่ซีรีย์เรื่องนี้ทำออกมาได้สมจริงที่สุด ใกล้เคียงที่สุด แอดมินอาร์ตี้จึงอยากแนะนำให้ลองดูเรื่องนี้กันตั้งแต่ต้นจนจบทุกตอนสักครั้ง เพื่อที่จะได้เข้าใจชาวLGBTมากขึ้นว่าธรรมชาติของพวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับหญิงชายทั่วไปเลย เขาก็ใช้ชีวิตปกติ แม้แต่ความรักก็เจอกันแบบปกติได้ค่ะ ไม่จำเป็นต้องนัดพบกลุ่มเฉพาะเสมอไปหรือคุยกันแต่เรื่องเพศเท่านั้น
ลองเปิดใจรับชมกันได้ตั้งแต่ EP.1 ถึง EP.10 ค่ะ เรื่องนี้สนุก เป็นธรรมชาติมาก ไม่สารคดีเกินไปจนดูยัดเยียด น่าเบื่อ มีความน่ารักมุ้งมิ้งแต่ก็ไม่มากไปจนรู้สึกว่ามันไกลความจริง มีทั้งความบันเทิงและสาระนี่แนะนำให้ติดตามจริง ๆ ค่ะ
อยากดูเลย ^_^