เป็นที่รู้กันดีค่ะว่า LGBTเป็นวิถีทางเพศที่อยู่ได้ยากลำบากมากในสังคมทุกวันนี้ ถึงแม้จะมีการเปิดกว้างในแง่ของสังคมสมัยใหม่ แต่ก็ยังมีหลายคน หลายที่เช่นกันที่ไม่ต้อนรับพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในที่ที่ยังเคร่งในขนบธรรมเนียม, วัฒนธรรม, ความเชื่อทางศาสนา จนไม่พร้อมที่จะยอมรับสิ่งใหม่ เช่น ครอบครัวชาวจีนที่ส่วนใหญ่ก็ไม่ยอมรับลูกชายที่เป็นเกย์, บางประเทศที่เป็นมุสลิมรังเกียจเกย์จนต้องออกกฎลงทัณฑ์ถึงชีวิต
ถึงประเทศเราจะโชคดีอยู่บ้างที่ไม่มีความรุนแรงเกิดขึ้นกับ LGBTที่เป็นคนไทยและคนต่างชาติมาเยือน ก็ใช่ว่าจะมีการเปิดกว้างได้เท่าที่ควรค่ะ เพราะหลายพื้นที่สังคมก็ยังมีความเป็นหัวโบราณแฝงอยู่ ความเป็นอยู่ของLGBTบ้านเราจึงค่อนข้างหลบ ๆ ซ่อน ๆ เปิดเผยได้บางที่ ในขณะเดียวกันก็ต้องปิดบังในบางที่ เช่น ผู้ชายที่รู้ตัวว่าอยากเป็นกะเทย สะดวกที่จะเปิดเผยตัวตนกับเพื่อนในโรงเรียน แต่เมื่อกลับบ้านก็ต้องทำตัวเป็นผู้ชายแมน ๆ ทั้งแท่ง รอเวลาผ่านไปเหมาะสมกว่านี้แล้วค่อยเปิดตัวว่าเป็นกะเทยอย่างสมบูรณ์แบบ
ถ้าถามว่า ในเมื่อลำบากขนาดนี้แล้วทำไมยังเลือกที่จะเป็น?
นี่คือวิธีคิดและวิธีแสดงออกของ LGBT ทั้งหลายค่ะ
- ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
อยู่ในวัยเรียนก็ตั้งใจเรียนให้มากที่สุด พอเรียนจบก็ตั้งใจทำงานเก็บเงิน เลี้ยงดูพ่อแม่ตามอัตภาพ นี่คือคติที่LGBTแทบทุกคนในบ้านเรายึดถือเป็นเป้าหมายหลัก เพราะมันคือสิ่งที่จะพิสูจน์ให้ผู้ใหญ่เห็นได้ชัดเจนที่สุดแล้วว่าเราสามารถดูแลตัวเองได้ไม่ขาดตกบกพร่องในทุกหน้าที่ได้เหมือนกับชายหญิงทั่วไปที่เขาทำกัน เมื่อมีส่วนดีมากกว่าส่วนเสีย ก็ลดภาวะเสี่ยงที่จะถูกหยิบยกเรื่องไม่เป็นเรื่องมาตำหนิแล้วโยงว่า LGBT เป็นคนไม่ดีได้ง่าย
- โปรไฟล์ต้องเริ่ดที่สุด
LGBTส่วนใหญ่มักจะสร้างโปรไฟล์ที่ดีไว้ให้กับตัวเองเสมอ เพื่อเป็นข้อลบล้างว่าการเป็นLGBTไม่ได้แย่หรือน่ารังเกียจอย่างที่คิด เพราะโปรไฟล์ที่ดีจะเป็นด่านอันดับต้น ๆ ที่ดึงดูดให้เจอแต่เพื่อนที่ดี คนที่ดี อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี เมื่อมีอะไรดี ๆ อยู่รายล้อมตามโปรไฟล์ที่ดีตาม มีหรือที่จะรู้สึกว่าไร้ค่า โดดเดี่ยวได้ง่ายดายในเมื่อคนที่พร้อมจะรักและเข้าใจมีตั้งเยอะแยะ
- มีเพื่อนที่ดี
ถึงโปรไฟล์จะเริ่ดเพียงใด ยังไงก็ไม่สู้เท่าการมีเพื่อนแท้สักคนในชีวิต เพราะLGBTส่วนมากมักจะมีปัญหากับครอบครัว ดังนั้น คนที่จะคอยรับฟังปัญหา พาไปแฮงค์เอ้าท์ ให้ความรู้สึกอบอุ่นก็หนีไม่ไกลไปจากคนที่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขแน่นอน ต่อให้ไม่มีแฟนยังไงก็ไม่รู้สึกเหงา ในเมื่อมีเพื่อนชวนกินชวนเที่ยวซะเรื่อย ๆ นี่ !
- มีเงินเยอะ ๆ
เพราะยังไม่มีกฎหมายคุ้มครองสิทธิLGBTได้เต็มที่ ดังนั้น เพื่อตัดปัญหาการรอคอยหรือการถูกเลือกปฏิบัติ ต้องเมคมันนี่เท่านั้นจึงจะกินใช้อะไรก็ได้อย่างสุขสบายไร้กังวล ออมไปเรื่อย ๆ อย่าเหนื่อย อย่าพัก เพราะเมื่อใดก็ตามที่ร่างกายเสื่อมโทรมหรือเกิดเหตุอะไรขึ้นกับตัวเองหรือคนรอบข้าง อย่างน้อยจะได้อุ่นใจว่ามีเงินไว้รองรับค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ได้สบายมาก
- ไม่ตั้งใจไขว่คว้ารักเกินไป
LGBTเป็นเพศที่มีเป้าหมายทางเพศค่อนข้างชัดเจน เรื่องความรักจึงเสี่ยงที่จะ ‘ง่าย’ ทั้งได้มาง่าย ๆ และเสียไปได้ง่าย จนเป็นเรื่องธรรมดามากที่จะต้องเจอความรักแบบผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเสียส่วนใหญ่ ดังนั้น ถ้าจะรักใครสักคนจึงต้องปล่อยให้มันเป็นเรื่องของธรรมชาติ มากกว่าการรั้งไว้ ต้องเผื่อใจยอมรับจริง ๆ ว่าน้อยคนนักที่จะเปิดใจรักLGBTได้สนิทใจ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีเลยจนเก็บมาเป็นเรื่องเครียด สูญเสียคุณค่าด้านอื่นในชีวิต… แค่ไม่มีคู่ ไม่ได้แปลว่าไม่มีค่า ยังเฮฮากับสิ่งอื่นได้เรื่อย ๆ
- สร้างกำลังใจให้ตัวเอง
สำคัญที่สุดสำหรับการเป็น LGBTก็คือกำลังใจ ท่ามกลางคนอื่นที่ยังไม่เข้าใจตัวเราอีกมาก เรายิ่งต้องสร้างพลังบวกให้ตัวเองมากขึ้นจนกลบเสียงคนอื่นที่ไม่เข้าใจ อย่าเก็บคำพูดคนอื่นมาใส่ใจ เก็บแต่สิ่งดี ๆ ไว้เป็นเชื้อเพลิงในการใช้ชีวิตให้คุ้มค่าไปจนตายจะดีที่สุด
คนเราจะอยู่แบบไหน ต้องการเป็นคนยังไงในสังคม เราแคร์คนอื่นได้ค่ะ แต่อย่ามากจนไม่แคร์ตัวเอง ไม่เห็นค่าตัวเอง สร้างพลังบวกให้กับชีวิตตัวเองเข้าไว้ คนอื่นทำร้ายเราแค่เพียงภายนอกค่ะ ถ้าเราไม่ยอมซะอย่าง ยังไงเราก็ไม่รู้สึกเจ็บแน่นอน.. ยิ้มเข้าไว้นะคะชาว LGBTและเพื่อนหญิงชายทุกคน : )
Leave a Reply